Boekverslag: The Death Cure
Door: Victor de Weerdt
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------1: Inhoudsopgave
1: Inhoudsopgave
2: Inleiding
3: Zakelijke Gegevens
4: Samenvatting
5: Mening
6: Verwerkingsopdrachten
7: Bronvermelding en Slot
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
2: Inleiding
Het derde boek in de Maze Runner serie, het boek wat het verhaal moet afsluiten, en dan vragen waarom ik dit boek heb gekozen? Waarom ik dit boek heb gekozen is, ten eerste, dat deze boekenreeks tot nu toe al spannend genoeg was. Maar, ten tweede, ik wilde graag weten wat er gebeurd was met Thomas en zijn vrienden sinds het laatste boek. En er zijn ook nog zoveel vragen over dingen die in de andere twee boeken zijn voorgekomen die onbeantwoord zijn gebleven en ik moet weten waarom, wat, wie, waar, enz. Ik heb erg genoten van deze boeken en vind het jammer dat ze aan een eind gekomen zijn. Dat waren ze in ieder geval, totdat de eerste prequel (verhaal dat na het origineel komt, maar zich voor het origineel afspeelt) uitkwam, en de aankondiging kwam van een tweede in september van 2016! Ik denk dat ik voorlopig nog niet uitgelezen ben...
In dit boekverslag staat er aan het begin een inhoudsopgave waarin alle besproken onderwerpen in dit boekverslag staan die aan bod komen. Een inleiding waarin staat waarom ik dit boek heb gekozen, en wat ik van de gehele boekenreeks (tot nu toe) vond. De zakelijke gegevens van het boek: schrijver, titel van het boek, enz. Vervolgens de samenvatting van het boek. Daarna mijn mening van het boek; wat ik er van vond in z'n geheel. De verwerkingsopdrachten met zoals altijd één korte en één lange opdracht en tot slot de bronvermelding en het slot.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
3: Zakelijke gegevens
Titel: The Death Cure
Auteur: James Dashner
Bladzijden: 365
Naam & plaats uitgeverij: Querido, Amsterdam en Antwerpen
Jaar van uitgave: 2015
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
4: Samenvatting
Janson vertelt hun dat alle tests voorbij zijn, de jongeren mogen nu hun geheugen terug krijgen. Maar Tom, Minho en Newt willen hun geheugen niet terug. In de operatiekamer komen ze Brenda, iemand die ze kennen van het kamp waar ze waren in The Scorch Trials, tegen die Tom vertelt dat niemand te vertrouwen is bij WICKED. Nadat de jongens hebben besloten hun geheugen niet terug te krijgen, worden ze opgepakt door de bewaking en in een kamer opgesloten. De jongens smeden een plan om zodra het kan hun slag te slaan en te ontsnappen uit WICKED. De volgende dag vertelt Janson dat ze geen keus hebben en per se hun geheugen terug moeten krijgen. De jongens slaan hun slag, door de hulp van Brenda weten ze te ontsnappen van de bewakers. Ze besluiten weg te vliegen met een Berg (Een soort van gigantische helikopter). Op hun weg merken ze dat er iets mis is, alle bewaking is weg en er zijn een hele hoop wapens gestolen uit de wapenopslag. Ook merken ze dat Newt last krijgt van de Vuring. Het blijkt dat de andere Laarders al zijn gevlucht. Ze worden omsingeld door bewakers maar weten op tijd te ontsnappen. Ze besluiten naar Denver te gaan omdat daar de Laarders heen zijn gegaan (ze hebben ze opgespoord met een apparaat in de Berg) en er een ex-WICKED chirurg (Hans) woont die de chip die WICKED in hun hoofd heeft geplant weg kan halen.
Denver is een Vuring-loze stad waardoor ze Newt achterlaten in de Berg zodat hij de ziekte niet kan verspreiden. In Denver worden ze aangesproken door iemand van Right Arm (verzetsorganisatie tegen WICKED) die hen vertelt dat Gally (een Laarder die eerder is ontsnapt) hen wil ontmoeten. Ze besluiten er heen te gaan. Gally vertelt hen over de verzetsorganisatie, het feit dat er de Vuring wel degelijk in de stad aanwezig is, dat de rest van de Laarders op zoek zijn naar de jongens, dat WICKED mensen die immuun zijn oppakt en dat Hans gezocht wordt door WICKED.
Ze besluiten eerst naar Hans te gaan. Daar worden ze geopereerd. De volgende dag besluit Hans de stad uit te vluchten. In het café waar de jongens naartoe zijn gegaan om wat te eten, blijkt iemand the Vuring te hebben en Bliss te gebruiken (drugs die je emoties verzachten waardoor the Vuring zich minder snel ontwikkelt). Een Red Shirt (soort politieagent met een gasmasker) merkt dit en laat het gebouw ontruimen. Tom is zo geïnteresseerd door de gebeurtenis dat hij blijft staan. De Red Shirt merkt dit en ontdekt dat Tom immuun is. Nadat hij de zieke man heeft opgepakt, ontvoert hij Tom zodat hij verkocht kan worden aan WICKED. Daar wordt de Red Shirt neergeschoten en krijgt Tom een bericht van WICKED dat de blauwdruk bijna af is en hij het laatste puzzelstukje is. Hij moet terug komen en er wordt ook verteld dat Newt in de problemen zit.
Ze gaan de volgende ochtend meteen naar de Berg. Newt is weg, hij heeft een briefje achtergelaten dat hij in het Crank Palace is (soort 'stad' waar mensen met the Vuring worden opgevangen). Daar gaan ze heen. Daar vinden ze Newt maar die wil niet door hen gered worden, omdat het al te laat is...
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
5: Mening
Toen ik het tweede boek van de serie had gelezen dacht ik dat er geen beter boek was, maar toen las ik dit boek en dacht ik: "Wauw, dat er nog een beter boek is dan The Scorch Trials". Bij verhalen vind ik het altijd het interessantste als er iets wat onbeantwoord is opgeklaard wordt, wat dit boek doet! Wat ik het me het meest afvroeg tijdens het lezen van de serie was: "Waar zijn de ouders van Thomas eigenlijk?" En dat word je duidelijk voorgelegd in het boek. En het was een spannend boek, nog net zoals de andere twee boeken. De actie is, ondanks dat het science-fiction is, best wel realistisch; je kunt het je makkelijk voorstellen. Maar in dit boek zat er nog wat verhaal over voor het Labyrint, voordat Thomas zijn geheugen verloor. Het was ook goed gebruik van het perspectief van het boek, want als er een ander perspectief gebruikt was, was het boek een stuk anders zijn geweest en misschien niet zo aangrijpend zoals het nu is. Maar wat ik wel zou veranderen is dit: soms staan er zinnen in die helemaal niet belangrijk zijn. Dan heb ik het niet over bijzinnen, maar zinnen die nog onnodiger zijn dan bijzinnen. Maar overal vind ik dit mijn nieuwe 'Beste boek ooit'. En dat zal het nog wel even blijven, tot misschien de eerste 'prequel'...
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
6: Verwerkingsopdrachten
Korte verwerkingsopdracht:
7 - ontwerp een poster, tijdschrift- of krantenadvertentie:
Lange verwerkingsopdracht:
14 - Schrijf een kort verhaal met hetzelfde thema als dat van het gelezen boek
Ik hoorde stemmen om mij, pratend door elkaar heen. Allemaal verschillende uitspraken die nergens op sloegen volgens mij: "Sta op, Rico. We hebben niet veel tijd meer!", "Laat je wapen laag, we moeten vriendelijk overkomen. Of in ieder geval vriendelijker dan de rest.", "Waar bleef je nou? Je bent een half uur te laat!", "Rico!" En toen schrok ik wakker. Ik keek om me heen, maar het enige wat ik zag was wit. Alles was wit, maar het duurde even voordat ik zag dat er ook nog een stoel en een tafel in de kamer stonden waar ik in lag. Ook wit. Ik stond op en keek om me heen. Het leek wel een verhoorkamer. Net nadat ik dat dacht kreeg ik barstende koppijn. Alsof alles in mijn hoofd in de brand stond. Het hield maar niet op, maar ik probeerde me te concentreren om wat er om mij heen gebeurde, want de, ook al, witte deur ging open en er kwam een vrouw binnengelopen. tussen de 20 en 30, dus nog jong. Lang blond haar, blauwe ogen met een zwarte colbert, een kort rokje en zwarte panty's. "waar ben ik?", vroeg ik aan haar. Ze negeerde mijn vraag en vroeg: "Rico Panchez, toch?" Ik zei ja en ze vroeg weer iets: "Hoe heten je ouders?" Dit moet ik wel weten dacht ik: "Makkelijk, ze heten..." Toen realiseerde ik me iets. Behalve mijn naam, wist ik niks meer over mijzelf! Niet hoe oud ik was, waar ik vandaan kwam, wie mijn ouders waren. Niks! "Ik...ik weet het niet...", stamelde ik. "Het heeft gewerkt, kom hem maar halen", zei ze. De witte deur ging weer open en er kwamen twee grote mannen naar me toe en pakten mij hardhandig vast. "Laat me los!", schreeuwde ik. Maar ze hielden me stevig vast zonder een kik te geven van mijn tegenwerken. De vrouw gebaarde dat ik rustig moest blijven, en omdat ik toch al door had dat de bewakers me niet zouden loslaten, werd ik langzaamaan rustig. De witte deur werd weer opengemaakt en we stonden in een lange en grote gang. De gang leek wel eindeloos door te gaan. Tegenover de deur waar ik vandaan kwam stond nog een deur, maar deze was rood. De vrouw gebaarde de twee bewakers die bij deze deur stonden hem open te maken. Toen ze hem open hadden gemaakt en we naar binnen liepen, werd ik even verblind door het felle licht dat van de rode deur vandaan kwam. Toen mijn ogen gewend waren aan het licht, keek ik om mij heen en ik kon het niet geloven. De vrouw kwam voor mij staan en zei: "Welkom in Zona!" Wat ik toen zag, stond vanaf dat moment gegriffeld in mijn brein. Vanaf dat moment was niks meer hetzelfde.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
7: Bronvermelding en Slot
The Death Cure, van James Dashner
fantasynamegenerators.com/city-names voor de lange verwerkingsopdracht
Ik vond het geweldig om mijn boekverslag te maken over dit fantastische boek. Ik zal dit boek sowieso nog een keer lezen.
En vergeet niet: prequel...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten