Boekverslag: The Scorch Trials
Door: Victor de Weerdt
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
1: Inhoudsopgave
1: Inhoudsopgave
2: Inleiding
3: Zakelijke gegevens
4: Samenvatting
5: Mening
6: Verwerkingsopdrachten
7: Slot
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
2: Inleiding
Ik heb voor dit boek gekozen, omdat ik mijn vorige verslag deed over het eerste boek van deze boekenreeks: The Maze Runner. Ik vond het een geweldig boek en toen kreeg ik voor kerst ook het tweede en derde vervolg, en de 'prequel'. Een prequel is een verhaal dat na het originele verhaal komt, maar gaat over wat vooraf gebeurde. Nadat ik hoorde dat we weer een boekverslag moesten
inleveren, wist ik eerst niet wat ik moest kiezen, maar toen ik dit boek op de plank lag liggen, wist ik gelijk waar ik dit verslag over ging houden.
In dit verslag heb ik vooraan, na de titel, een simpele en overzienlijke inhoudsopgave, gevolg door deze inleiding. Daarna komen de zakelijke gegevens van het boek, met daaronder de samenvatting van het boek. Vervolgens heb ik mijn mening uitgebreid opgeschreven en daarna komen de Verwerkingsopdrachten. En tot slot hebben we het slot van mijn boekverslag.
Ik hoop dat dit een leuk boekverslag is en dat ik hiermee anderen motiveer om dit fantastische boek te lezen.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
3: Zakelijke gegevens
Titel: The Scorch Trials
Naam auteur: James Dashner
Bladzijden: 378
Naam en plaats van uitgeverij: Querido, in Amsterdam en Antwerpen
Jaar van uitgave: 2014
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
4: Samenvatting
Thomas en de anderen die ontsnapt zijn uit het labyrint werden ondergebracht in een grote slaapzaal. Mensen riepen en tierden aan hun raam, ze worden Cranks genoemd, die zijn besmet met een virus genaamd de Vuring. Het virus nestelt zich in de hersenen en zorgt ervoor dat je niet meer menselijk of zelfs dierlijk kunt denken. Wanneer ze de eerste zaal verlaten, vinden ze enkel dode opgehangen lichamen, wat de vorige ochtend nog niet zo was. Toen Thomas probeerde in gedachten met Teresa te praten, het enigste meisje, merkte hij dat het erg leeg was. Alsof...ze dood was. Hij blijf haar maar roepen, geen antwoord. Hij rende gelijk naar de zaal waar Teresa sliep, maar er was niemand, behalve een jongen die Aris heette. Iedereen schrok van elkaar, en Thomas werd razend. Hij wou die jongen een keiharde stomp geven, maar werd tegengehouden door Newt, één van zijn beste vrienden. Ze begonnen elkaar vragen te stellen. Het bleek dus dat Aris ook uit een labyrint was gekomen, maar in plaats van dat er allemaal jongens waren en één meisje, was Aris de enige jongen, en waren er verder alleen nog maar meisjes. En toen Thomas weer Teresa aan het roepen was, hoorde hij een andere stem, de stem van Aris. Aris kon net zoals Thomas en Teresa telepatisch communiceren, en deed dat met een meisje in zijn labyrint. Toen iedereen even stil was om erover na te denken dat ze niet de enige waren die verschrikkelijke herinneringen hebben aan het labyrint, merkte Minho, de beste vriend van Thomas, iets bij Aris bij zijn schouder op. Hij liep naar hem toe en duwde Aris' shirt een aan de kant, en zag een tatoeage. Met naam, een letter en een cijfer en een beschrijving. Toen iedereen het had gezien, begonnen ze bij elkaar ook iets onder hun eigen shirten op te merken. Nadat iedereen van elkaar had gezien wat er stond. Wouden ze de kamer uitlopen, totdat er een verschrikkelijk geluid klonk, die bij iedereen slechte herinneringen opriep. Het was hetzelfde geluid als de Box uit
het labyrint maakte als er een nieuweling kwam. Nadat het geluid was gestopt en weggestorven, liepen ze naar buiten en zagen dat alle dode opgehangen lichamen verdwenen waren. Er was geen spoor meer van te bekennen. En alle ramen waten dichtgemetseld, terwijl ze daar maar ruim een uur binnen hadden gezeten! Toen Newt aan de bakstenen voelden, zaten ze muurvast, alsof ze daar altijd al gezeten hadden. En er lag een gigantisch stapel met eten. Maar Thomas zag vanuit zijn ooghoek iemand anders in de kamer behalve de Laarders en Aris, aan een bureau zitten. Een man in een wit pak, de rattenman, komt hen vertellen dat zonnevlammen de aarde getroffen hebben en dat deze een dodelijke epidemie veroorzaakt hebben, de Vuring. De jongens krijgen te horen dat zij allemaal het antivirus voor de Vuring in hun bloed hebben en daarom naar "het veilige oord"("The Safehaven") moeten gaan. Hiervoor moeten ze door de Schroei, het deel dat het hardste beschadigd was door de zonnevlammen. Hier brachten ze de Cranks naartoe. Sommigen waren al volledig gek geworden of te ver heen om nog geholpen te kunnen worden. De jongens gaan de volgende dag door een vage, grijze muur die ze in de Schroei transporteren. Daar allemaal aangekomen, komen ze oog in oog te staan met onwerkelijke gevaren. Ze zouden het niet alleen kunnen halen en ze wisten dat ze snel hulp nodig
zouden hebben. Dan komen ze een vrouw en een man tegen, Brenda en Jorge. Brenda en Jorge zijn uiteindelijk degenen die hen door de Schroei helpen, in ruil voor een geneesmiddel. Maar ze komen niet alleen Cranks tegen, maar zelfs nog veel gevaarlijkere dingen, zoals groep B: de meisjes...
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
5: Mening
Ik vond dit boek tot nu toe het beste boek wat ik ooit heb gelezen. Dit was veel spannender, viezer en ontroerender dan het eerste boek. In het eerste boek zaten ze in een labyrint, opgesloten. Maar hier, in het tweede boek, zijn ze gewoon losgelaten in wat er nog over is van de wereld. Dus je kint je meer inbeelden hoe het er uitzag. En nadat je dit boek hebt gelezen, vooral het stuk van dat de Rattenman verteld over de zonnevlammen, begin je je toch wel een beetje bedreigd te voelen. Want zonnevlammen bestaan echt, en kun ook echt zoveel schade aanrichten. Maar ik vond het vooral het spannendst dat ze daar rondliepen in de Schroei. Het mag misschien wel leeg zijn, maar stil is het er nooit. Door de Cranks bijvoorbeeld. Wat het wel het spannendst maakt zijn die Cranks. Ze worden afschuwelijk beschreven. Ze worden beschreven als niet menselijk, monsterlijk eigenlijk. Stel je nou is voor dat zonnevlammen ook echt een ziekte kunnen meebrengen
waardoor mensen in zoiets vergelijkbaars veranderen. Dat wilt niemand. En als je een klein zoontje of dochtertje hebt, wil je echt niet dat ze zo'n wereld als hun jeugd zien. En nadat ik naar de film was gegaan, werd ik nog meer gemotiveerd om het hierover te houden. Ik werd er weer aan herinnerd wat voor emotioneel, spannend en vastgrijpend dit verhaal is, van Thomas met zijn vrienden, WICKED. Ik vind vooral de ontknoping het beste stuk van het boek. Dat hij zijn band verbreekt met zijn enigste en beste vriendin, Teresa. Degene die hij het meest vertrouwde, mest hij loslaten. Ze had hem als zo vaak voorgelogen, dat hij de band niet meer kon behouden. Maar wat de 'cliffhanger' helemaal afmaakt, is die laatste zin: WICKED is goed.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
6: Verwerkingsopdrachten
Korte verwerkingsopdracht (8): teken een plattegrond van een belangrijke ruimte in het verhaal. Leg in ongeveer 100 woorden uit waarom deze ruimte belangrijk is en hoe je weet of waarom je denkt dat die ruimte er zo uit moet zien:
Deze ruimte is erg belangrijk, want in deze ruimte begint het verhaal: Thomas en de andere Laarders worden hier wakker. Daarna gaan ze naar de eetzaal om wat te eten. Later in het verhaal, gaan ze naar de andere kamer die rechts zit van waar zij slapen. Hier ontmoeten zij Aris. Nadat ze daar zijn aangekomen, horen ze nadat ze met Aris hebben gepraat, hetzelfde geluid van de Box. Wat ik dus denk is, dat die kamer ook een soort van Box is, en dat ze zo in een 'nieuwe' eetzaal komen, waar ze de Rattenman ontmoeten. Die 'nieuwe' verdieping is de rechter plattegrond.
Lange opdracht (3): maak een eigen kaft voor het boek. De titel, auteur en uitgever moeten voorop staan en bedenk zelf een pakkende flaptekst:
1: Inhoudsopgave
2: Inleiding
3: Zakelijke gegevens
4: Samenvatting
5: Mening
6: Verwerkingsopdrachten
7: Slot
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
2: Inleiding
Ik heb voor dit boek gekozen, omdat ik mijn vorige verslag deed over het eerste boek van deze boekenreeks: The Maze Runner. Ik vond het een geweldig boek en toen kreeg ik voor kerst ook het tweede en derde vervolg, en de 'prequel'. Een prequel is een verhaal dat na het originele verhaal komt, maar gaat over wat vooraf gebeurde. Nadat ik hoorde dat we weer een boekverslag moesten
inleveren, wist ik eerst niet wat ik moest kiezen, maar toen ik dit boek op de plank lag liggen, wist ik gelijk waar ik dit verslag over ging houden.
In dit verslag heb ik vooraan, na de titel, een simpele en overzienlijke inhoudsopgave, gevolg door deze inleiding. Daarna komen de zakelijke gegevens van het boek, met daaronder de samenvatting van het boek. Vervolgens heb ik mijn mening uitgebreid opgeschreven en daarna komen de Verwerkingsopdrachten. En tot slot hebben we het slot van mijn boekverslag.
Ik hoop dat dit een leuk boekverslag is en dat ik hiermee anderen motiveer om dit fantastische boek te lezen.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
3: Zakelijke gegevens
Titel: The Scorch Trials
Naam auteur: James Dashner
Bladzijden: 378
Naam en plaats van uitgeverij: Querido, in Amsterdam en Antwerpen
Jaar van uitgave: 2014
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
4: Samenvatting
Thomas en de anderen die ontsnapt zijn uit het labyrint werden ondergebracht in een grote slaapzaal. Mensen riepen en tierden aan hun raam, ze worden Cranks genoemd, die zijn besmet met een virus genaamd de Vuring. Het virus nestelt zich in de hersenen en zorgt ervoor dat je niet meer menselijk of zelfs dierlijk kunt denken. Wanneer ze de eerste zaal verlaten, vinden ze enkel dode opgehangen lichamen, wat de vorige ochtend nog niet zo was. Toen Thomas probeerde in gedachten met Teresa te praten, het enigste meisje, merkte hij dat het erg leeg was. Alsof...ze dood was. Hij blijf haar maar roepen, geen antwoord. Hij rende gelijk naar de zaal waar Teresa sliep, maar er was niemand, behalve een jongen die Aris heette. Iedereen schrok van elkaar, en Thomas werd razend. Hij wou die jongen een keiharde stomp geven, maar werd tegengehouden door Newt, één van zijn beste vrienden. Ze begonnen elkaar vragen te stellen. Het bleek dus dat Aris ook uit een labyrint was gekomen, maar in plaats van dat er allemaal jongens waren en één meisje, was Aris de enige jongen, en waren er verder alleen nog maar meisjes. En toen Thomas weer Teresa aan het roepen was, hoorde hij een andere stem, de stem van Aris. Aris kon net zoals Thomas en Teresa telepatisch communiceren, en deed dat met een meisje in zijn labyrint. Toen iedereen even stil was om erover na te denken dat ze niet de enige waren die verschrikkelijke herinneringen hebben aan het labyrint, merkte Minho, de beste vriend van Thomas, iets bij Aris bij zijn schouder op. Hij liep naar hem toe en duwde Aris' shirt een aan de kant, en zag een tatoeage. Met naam, een letter en een cijfer en een beschrijving. Toen iedereen het had gezien, begonnen ze bij elkaar ook iets onder hun eigen shirten op te merken. Nadat iedereen van elkaar had gezien wat er stond. Wouden ze de kamer uitlopen, totdat er een verschrikkelijk geluid klonk, die bij iedereen slechte herinneringen opriep. Het was hetzelfde geluid als de Box uit
het labyrint maakte als er een nieuweling kwam. Nadat het geluid was gestopt en weggestorven, liepen ze naar buiten en zagen dat alle dode opgehangen lichamen verdwenen waren. Er was geen spoor meer van te bekennen. En alle ramen waten dichtgemetseld, terwijl ze daar maar ruim een uur binnen hadden gezeten! Toen Newt aan de bakstenen voelden, zaten ze muurvast, alsof ze daar altijd al gezeten hadden. En er lag een gigantisch stapel met eten. Maar Thomas zag vanuit zijn ooghoek iemand anders in de kamer behalve de Laarders en Aris, aan een bureau zitten. Een man in een wit pak, de rattenman, komt hen vertellen dat zonnevlammen de aarde getroffen hebben en dat deze een dodelijke epidemie veroorzaakt hebben, de Vuring. De jongens krijgen te horen dat zij allemaal het antivirus voor de Vuring in hun bloed hebben en daarom naar "het veilige oord"("The Safehaven") moeten gaan. Hiervoor moeten ze door de Schroei, het deel dat het hardste beschadigd was door de zonnevlammen. Hier brachten ze de Cranks naartoe. Sommigen waren al volledig gek geworden of te ver heen om nog geholpen te kunnen worden. De jongens gaan de volgende dag door een vage, grijze muur die ze in de Schroei transporteren. Daar allemaal aangekomen, komen ze oog in oog te staan met onwerkelijke gevaren. Ze zouden het niet alleen kunnen halen en ze wisten dat ze snel hulp nodig
zouden hebben. Dan komen ze een vrouw en een man tegen, Brenda en Jorge. Brenda en Jorge zijn uiteindelijk degenen die hen door de Schroei helpen, in ruil voor een geneesmiddel. Maar ze komen niet alleen Cranks tegen, maar zelfs nog veel gevaarlijkere dingen, zoals groep B: de meisjes...
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
5: Mening
Ik vond dit boek tot nu toe het beste boek wat ik ooit heb gelezen. Dit was veel spannender, viezer en ontroerender dan het eerste boek. In het eerste boek zaten ze in een labyrint, opgesloten. Maar hier, in het tweede boek, zijn ze gewoon losgelaten in wat er nog over is van de wereld. Dus je kint je meer inbeelden hoe het er uitzag. En nadat je dit boek hebt gelezen, vooral het stuk van dat de Rattenman verteld over de zonnevlammen, begin je je toch wel een beetje bedreigd te voelen. Want zonnevlammen bestaan echt, en kun ook echt zoveel schade aanrichten. Maar ik vond het vooral het spannendst dat ze daar rondliepen in de Schroei. Het mag misschien wel leeg zijn, maar stil is het er nooit. Door de Cranks bijvoorbeeld. Wat het wel het spannendst maakt zijn die Cranks. Ze worden afschuwelijk beschreven. Ze worden beschreven als niet menselijk, monsterlijk eigenlijk. Stel je nou is voor dat zonnevlammen ook echt een ziekte kunnen meebrengen
waardoor mensen in zoiets vergelijkbaars veranderen. Dat wilt niemand. En als je een klein zoontje of dochtertje hebt, wil je echt niet dat ze zo'n wereld als hun jeugd zien. En nadat ik naar de film was gegaan, werd ik nog meer gemotiveerd om het hierover te houden. Ik werd er weer aan herinnerd wat voor emotioneel, spannend en vastgrijpend dit verhaal is, van Thomas met zijn vrienden, WICKED. Ik vind vooral de ontknoping het beste stuk van het boek. Dat hij zijn band verbreekt met zijn enigste en beste vriendin, Teresa. Degene die hij het meest vertrouwde, mest hij loslaten. Ze had hem als zo vaak voorgelogen, dat hij de band niet meer kon behouden. Maar wat de 'cliffhanger' helemaal afmaakt, is die laatste zin: WICKED is goed.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
6: Verwerkingsopdrachten
Korte verwerkingsopdracht (8): teken een plattegrond van een belangrijke ruimte in het verhaal. Leg in ongeveer 100 woorden uit waarom deze ruimte belangrijk is en hoe je weet of waarom je denkt dat die ruimte er zo uit moet zien:
Lange opdracht (3): maak een eigen kaft voor het boek. De titel, auteur en uitgever moeten voorop staan en bedenk zelf een pakkende flaptekst:
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
7: Slot
Ik hoop dat dit boekverslag motiverend was om dit geweldige boek te lezen en wees ervan verzekerd, dat het volgende boekverslag gaat over The Maze Runner: Death Cure.
Bronvermelding: The Scorch Trials, James Dashner
